مرگ عبدالحسین تیمورتاش، وزیر مستبد دربار رضاخان پهلوی (1312 ش)

عبدالحسین تیمورتاش، ملقب به مُعَزِّزُ المُلک و سردار معظم خراسانی در حدود سال 1260ش. در بجنورد در استان خراسان به دنیا آمد. وی پس از انجام تحصیلات، به همراه پدرش به روسیه رفت و به مدت شش سال در مدرسه نظام، تحصیل کرد. از آن پس به ایران بازگشت و پس از آن که مدتی در سمت مترجم، فعالیت نمود. وی در امور دولتی نیز به پیشرفت‌هایی نائل آمد.

تیمورتاش، بعدها به وکالت مجلس و ولایت خراسان رسید و چندین بار در مناصب گوناگون، جابجا شد. تیمور تاش پس از کودتای رضاخان، از طرفداران او گردید و در تمام بازی‌های سیاسی که برای خلع احمدشاه، صورت گرفت دخالت داشت.

سردار معظم، پس از سلطنت رضاخان پهلوی به وزارت دربار رسید و دارای نفوذ فراوانی در ارکان قدرت شد. تیمورتاش به عنوان دست راست رضاخان، این اختیار را داشت که هر که را می‌خواهد به نخست وزیری معرفی کند؛ نخست‌وزیری که در واقع، رئیس دفترِ وزیر دربار بود.

در این سال‌ها تیمورتاش به عنوان شخص دوم مملکت، همه کاره و «فعّال ما یشاء» بود. تیمورتاش بسیار، تلاش کرد که شغل وزارت دربار را از یک مقام تشریفاتی به بالاترین مرجع تصمیم‌گیری کشور ارتقاء دهد و همه نظراتش را در سیاست داخلی و خارجی ایران، اعمال نماید.

در سال 1310 و پس از شکست مذاکرات نفت ایران و انگلیس، روزنامه‌های لندن درصدد نابودی او برآمدند. بنابراین با حیله‌گری وانمود کردند که چون شاه، پیر است و ولیعهد کودک، بنابراین تیمورتاش جانشین رضاخان خواهد شد.

این موضوع به رضاخان، بسیار گران آمد و پس از مدتی او را از وزارت دربار، کنار نهاد و پس از مدتی، محاکمه و زندان، او را در 9 مهر 1312ش. با ذلّت به قتل رساند.

وی از نظر اخلاقی، سیاستمداری فاسد، هوسران و عیاش بود و تمام تلاش او، در رسیدن به قدرت بیشتر و جلب نظر رضا پهلوی، خلاصه می‌شد.

سرانجام او با همان شمشیری نابود شد که به وسیله آن زیسته بود و مرگ دیگران را با آن تدارک می‌دید.

منبع: مجله دلگرم
ویرایش شده توسّط پورتال فهادان