این اجسام خارجی ذرات شکسته شده درون بدن همچون پروتئین‌های بافتی، سلول‌های خونی قرمز و یا پروتئین هستند که درون مایع زجاجیه ژل مانند قرار می‌گیرند. این ماده برای پر کردن فضای بین عدسی و شبکیه است.

به دلیل کنترل حرکات توسط مایع مذکور و حرکات کره چشم و نگاه کردن به اطراف سعی در تمرکز بر آنها دارید.

اگر شما بخواهید نگاه دقیق‌تری برای درک شکل این اجسام داشته باشید باید آن‌ها را بر خلاف جهت مشاهده کنید. اما همچنان شما برای درک بهتر آن‌ها در ستیز خواهید بودید.

اگر هرگز این موضوع را تجربه نکرده‌اید، حتماً سوسو زدن نور هنگام نگاه کردن به آسمان را تجربه کرده‌اید. این مورد نیز دقیقاً مشابه مگس‌پران است.

• منتشر شده در علم دیلی