جلسه اوّل طرح آب و آئینه (تربیت فرزند _ همسرداری)

دسترسی به متن تمامی جلسات آب و آئینه (تربیت فرزند _ همسرداری)

آنچه در نخستین جلسه گذشت:

امروز پنجشنبه 24 تیرماه 1395، ساعت 17 با همّت امامت جماعت و مدیر مسئول مرکز فرهنگی آفتاب، حجة الإسلام ابوالفضل معظمی، اوّلین نشست از نخستین دوره طرح آفتاب در مسجد حضرت ابوالفضل علیه‌السلام برگزار شد.

جلسه امروز با کمی تأخیر یعنی حدود ساعت 17:20 شروع شد؛ من (مسعود رضانژاد فهادان) در ابتداء جلسه به یادآوری چند نکته مهم پرداختم.

1. تأکید بر حضور همه عزیزان در سر ساعت مقرر؛

2. و اینکه یادداشت‌برداری راهی مطمئن برای به زنجیر کشیدن دانش است لذا از عزیزان خواسته شد حتی المقدور در جلسات علمی با لوازم آموزشی اعم از خودکار و کاغذ حاضر شوند.

سپس از دوستان حاضر در جلسه که حدوداً 70 نفر بودند راجع به موضوع جلسات که تربیت فرزند‌ باشد یا همسرداری نظرسنجی به عمل آمد؛ جالب اینکه گر چه رأی به تربیت فرزند به مراتب بیش از رأی به همسرداری بود امّا تمام جمع اتفاق داشتند که اگر ممکن است تلفیقی از هر دو موضوع ارائه شود.

سپس در موضوع تربیت فرزند، کتاب «منِ دیگرِ ما» نوشته حجة الإسلام محسن عباسی ولدی معرفی شد کتابی که إن شاء الله محور مباحث آموزشی ما در این 12 جلسه خواهد بود. همچنین کتاب تا ساحل آرامش ایشان با موضوع مباحث همسرداری و نیمه دیگرم با موضوع ملاک‌های انتخاب همسر خدمت عزیزان معرفی گردید.

لینک خرید دوره 5 جلدی کتاب من دیگر ما به قیمت 31 هزار تومان و ارسال رایگان

از آنجا که ریشه بسیاری از معضلات تربیت فرزند و همسرداری در شخصیت خود ماست کتاب: «مجموعه استعاره‌های روان‌درمانی و مشاوره» نوشته دکتر عباس باباصفری معرفی شد که استاد ارجمند جناب آقای دکتر باباصفری با بیان استعاره‌های کاربردی به درمان برخی از اختلالات شخصیتی پرداخته است.

بحث را اینگونه شروع کردم که نویسنده کتاب من دیگر ما، در دوران کودکی، وقتی 5 ساله بود مادرش برایش جوجه می‌خرید امّا دیری نمی‌پایید که جوجه‌ها می‌مردند؛ کم‌کم محسن فهمید جوجه بزرگ کردن قواعد خودش را دارد برای همین از دیگرانی که تجربه این کار را داشتند پرس و جو کرد حتی یکبار وقتی بزرگ‌تر شده بود و مدرسه می‌رفت پول‌هایش را جمع کرد و راجع به همین موضوع کتابی خرید. علاوه بر آن او سعی می‌کرد از آزمون و خطاهای خود، تجربه کسب کند.

اما محسنی که برای پرورش جسم جوجه‌ها تا این حد نیاز به کسب دانش داشت می‌دید برخی از بزرگ‌ترها بی‌دغدغه و خالی از بال، بچه‌های خود را دیمی بزرگ می‌کنند.

غافل از اینکه اگر جوجه بزرگ کردن دانش و علم می‌خواهد تربیت فرزند صد چندان نیازمند مهارت‌افزایی‌ست زیرا:

• چوچه‌های ما لجباز نمی‌شوند؛
• جوجه‌های ما حرف نمی‌زنند چه برسد به اینکه بخواهند حرف زشت بزنند؛
• اعتیاد در کمین جوجه‌های ما نیست؛
• درد بی‌خدایی شدن آن‌ها وجود ندارد؛
• جوجه‌ها به دنیال مد و جلسات مبتذل نیستند؛
• راجع به جوجه‌ها افت تحصیلی معنا ندارد؛
• جوجه‌های ما گرفتار دوستان ناباب نمی‌شوند؛
• جوجه‌های ما خجالتی، وسواسی، بیش فعال و هزاران موضوعات دیگری که هر یک از آن‌ها به طور جد در کمین فرزندان ماست نمی‌گردند.

به راستی چرا ما با این همه تهدیدی که در رمسیر تعالی فرزندان وجود دارد زیاد به فکر مهارت‌افزایی نیستیم!!

شاید همین دغدغه‌ها شما را به حضور در این دوره کشانده است این نگرانی را می‌ستایم زیرا ما در عصری زندگی می‌کنیم که سوای همه دوران‌های گذشته به خاطر رشد تکنولوژی و فراوانی ابزارهای ارتباط جمعی، تربیت فرزند وارد ابعاد جدی جدیدی شده است که عدم تسلّط والدین بر مبانی تربیتی می‌تواند آسیب جدی‌تری را نسبت به دوره‌های قبل بر جای گذارد.

• نویسنده: مسعود رضانژاد فهادان