حُسن خُلق، راه ملاقات با اولیاء خدا!

طبق آیه ۵۴ سوره عنکبوت «يَستَعجِلُونَكَ بِالعَذابِ وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحيطَةٌ بِالكافِرينَ»؛ آنان با عجله از تو طلب عذاب مى ‏كنند و حال آنكه جهنم بر كافران احاطه دارد، کفار همین حالا در جهنم به سر می برند و جهنمشان از همین دنیا شروع می شود.

کفر به معناي پوشانيدن و پنهان داشتن است از اين رو به شب و كشاورز، كافر اطلاق مي شود، كشاورز بذر را در زير خاك پنهان می کند و شب اشياء خارجي را در تاريكي خود مي پوشاند و نيز به خاك، قبر و ابر كه حالت پوشانندگي مي توانند داشته باشند بعضا" كافر اطلاق شده است.[۱]

کسی که حُسن خُلق ندارد به خاطر روحیه عدم رضایت و ناخورسندی مرتب دچار عصبانیت می شود و در واقع با هر عصبانیت نعمت و لطفی از الطاف پروردگار یا بندگان خدا را نادیده می گیرد و به خاطر قدرناشناسی از خدمات دیگران و پوششی که بر زحمات آنها کشیده است کافر شده است چون بیان شد کافر یعنی کسی که مطلبی را پوشش دهد و مخفی کند در واقع کسی که عصبانی می شود چون خدمات و زحمات پیشین طرف مقابل را نادیده گرفته است نسبت به الطاف او کافر شده است.

با توجه به آیه ۵۴ سوره مبارکه عنکبوت کسانی که کافر شدند از همین دنیا جهنمشان شروع می شود و وارد جهنم می شوند و لزومی ندارد برای ورود به جهنم وارد قیامت شوند چون بهشت و جهنم هم شامل دنیا می شود هم بزرخ و هم قیامت.

پس با هر عصبانیت ما به جهنم وارد می شویم (نگفتم نزدیک، بلکه ورود) و مسلم است که جهنم جایگاه دشمنان خداست و أولیاء خداوند در بهشت سکونت دارند لذا راه ملاقات با اولیاء الهی خروج از جهنم و ورود به بهشت است که با نرم خویی که نتیجه رضایت است حاصل می شود.

نارضایتی = عصبانیت = کافر شدن = ورود به جهنم = ملاقات با دشمنان خداوند.

در احوالات ملاآقاجان زنجانی که دارای چشم باز و برزخی بودند آمده است به ایشان وعده دیدار حضرت امام عصر _{علیه السلام} را در حجره طلبگی ایشان در زمان معینی داده شد نزدیک به لحظه تشرف، یک سنی ناصبی وارد حجره ایشان شد ایشان که او را با چهره واقعی رؤیت می کردند با خود فکر کردند اگر این اینجا باشد حضرت تشریف نمی آورند لذا به او گفتند: خارج شو؛ گفت: می خواهم نماز بخوانم دوباره گفتند نرفت بار سوم با عصبانیت او را اخراج نمودند حضرت مهدی _{علیه السلام} بعداً برای او پیغام فرستادند چون عصبانی شدی ما رفتیم.

پس نتیجه می گیریم با هر عصبانیت وعده ملاقات با خوبان عالَم و اولیاء الهی عقب می افتد.

مسعود رضانژاد فهادان/سوم آذر ۹۰