تفاوت از کجا تا به کجا!!!

نام همسر پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله: بانو خدیجه

نام دختر ایشان: زهراء _ فاطمه و ...

نام همسران ائمه اطهار علیهم‌السلام و دختران و خواهران آن بزرگواران را نه همه می‌دانیم بلکه در جشن‌ها نیز بردن نام و لقب آن‌ها را به مسابقه می‌گذاریم.

جالب اینکه هیچ‌گاه و در هیچ سندی، ائمه اطهار علیهم‌السلام که أسوه نجابت و حیاء تام بوده‌اند منع از بردن نام خانم‌ها نکرده‌اند!

ولی...

ولی امروز، حجاب و عفاف و حیاء تنها به نبردن نام زن‌ها خلاصه شده حتّی همان‌هایی که ناموسشان در خیابان‌ها با آن وضع زننده‌ای که رسوائیش از بی‌حجابی کمتر نیست حاضر نیستند نام خانم‌ها و زن‌هایشان برده شود.

و امّا...

این رسم از کجا آمده و میراث کدامین فرهنگ است؟ ایران باستان یا اسلام؟! بزرگان دین که نام زنانشان را آشکارا بیان می‌کردند. پس این رسم از کجا آمده است؟

من مسعود رضانژاد فهادان، نام مادرم: طاهره؛ خواهرم: مریم؛ همسرم: سمیّه؛ غیرت را در مواظبت بر پوشش و رعایت حجاب بانوانم می‌دانم نه نبردن نام آن‌ها!!

و افتخار من: حجاب و حیاء و عفّت مادر و خواهر و همسرم.

خدا دکتر شریعتی را بیامرزاد که او در کتاب فاطمه، فاطمه است برخی از مشکلات ما را در خلط فرهنگ ایرانی با فرهنگ اسلامی می‌دانست نمونه‌اش همان که عرض کردم!

در تمام کتاب مادِگانِ هَزار دادِستان و منابع مکتوب مشابه آن، هیچ زنی با نام خود خطاب نشده همچنین در هیچ یک از کتیبه‌های هخامنشی، از هیچ زنی یاد نشده است.

این رویه هخامنشی و ساسانی و مجوسی (البته تحریف شده) نه به خاطر حجب و حیاء بلکه بدان سبب که: زن در دین زرتشتی فاقد هویت و شخصیت حقوقی مستقل بوده و نیازی نبوده تا نام او بطور مستقل از مردان برده شود.

مسعود رضانژاد/ روز ولادت اوّل بانوی عالَم خلقت/ 21 فروردین 94