زندگینامه توماس ادیسون

«توماس ادیسون» در سال 1847 در شهر «میلان»، در ایالت «اوهایو» امریکا متولد شد. تام در کودکی مانند دیگر بچه‌ها در مدرسه موفق نبود و مادرش تصمیم گرفت او را در خانه تحت تعلیم قرار دهد. از این رو، تعداد زیادی کتاب به او داد تا مطالعه کند. تام، پسری کنجکاو بود و همیشه در تلاش بود تا بفهمد چیزهای اطرافش چگونه عمل می‌کنند و دوست داشت بتواند کاری کند که آن‌ها بهتر عمل کنند.

تام در دوران جوانی، آزمایشگاهی درست کرد؛ جایی که می‌توانست ایده‌ها و نظریاتش را آزمایش کند. او بسیاری از چیزها را در همین آزمایشگاه اختراع کرد. زمانی که ادیسون 7 ساله بود، خانواده‌اش به میشیگان نقل مکان کردند. 4 سال بعد، توماس به عنوان پسر بچه فروشنده روزنامه و شیرینی در قطار بین پورت هورون و دیترویت مشغول به کار شد. این شغل وقت چندانی از وی نمی‌گرفت و او می‌توانست به اندازه کافی به کارهای دیگر مشغول شود. او در سال 1862 هفته نامه خود به نام «هرالد هفتگی» را منتشر ساخت. علاوه بر این، ادیسون یک دوره کارآموزی به عنوان تلگرافی است را گذراند و طی سال‌های 1863 تا 1868 در همین رشته به کار خود ادامه داد.

ادیسون نخستین اختراع خود را که یک دستگاه شمارش برگه‌های رأی بود، در سال 1868 به ثبت رساند. اما این دستگاه در کنگره آمریکا مورد استفاده قرار نگرفت؛ چرا که این هراس وجود داشت که بتوان در کار آن تقلب کرد.

یک سال بعد، او در نیویورک، مدیر کمپانی استاک اند گولد شد، شرکتی را به اسم خود تأسیس کرد و از این زمان به سرعت در کارهایش ترقی کرد.

توماس ادیسون در سال 1871 با خانم مری استیل ول (M.Stillwell) ازدواج کرد و در همین سال هم نخستین ماشین تحریر را اختراع نمود. در این دوره او در یک آزمایشگاه در نیوجرسی کار می کرد. در تاریخ هجدهم ژوئیه سال 1877 ادیسون فونوگراف یا دستگاه ضبط  صدا را اختراع کرد و نخستین انسانی بود که صدای ثبت شده خود را شنید.

در سال 1879 لامپ اختراعی او که از یک رشته ذغالین ساخته شده بود، بیش از 40 ساعت درخشید. علاوه بر این، ادیسون کار دستگاه تلفن را به وسیله یک میکروفون حاوی ذرات ذغال بهبود بخشید. در سال 1880 در منلوپارک - نخستین کارخانه لامپ سازی- شروع به کار کرده و در کنار این کار به اختراعات دیگر خود از جمله فیوز الکتریکی، دستگاه‌های اندازه گیری و تکامل دیناموهای ماشین‌های بخار پرداخت.

در سال 1883 اثر ادیسون که بعدها به اختراع رشته‌های درخشان و لامپ‌های الکتریکی منجر شد، رسماً به نام او ثبت گردید. تا سال 1890 ادیسون کار فونوگراف را بهبود بخشید و شرکت ادیسون جنرال الکتریک را تأسیس کرد. اما برخلاف شایعات موجود، ادیسون مخترع صندلی الکتریکی نبود. این صندلی توسط یکی از همکاران او به نام هارولد پی براون اختراع شد.

در سال 1891 ادیسون دستگاه سینماتوگراف، که یکی از مراحل ابتدایی تکامل دوربین فیلمبرداری بود را اختراع کرد. باید متذکر شویم که اختراعات ادیسون که فهرست آن پایانی ندارد، از جمله تلفن، تلگراف، میکروفون و لامپ الکتریکی در واقع تنها بهبود و تکامل کار دستگاه‌های اختراع شده پیشین بودند.

اختراع مورد علاقه‌اش، گرامافون یا دستگاه ضبط صوت بود. معروف‌ترین اختراع ادیسون، چراغ حبابی بود. در آن زمان، مردم برای روشن کردن خانه‌هایشان از چراغ‌های نفتی و گازی استفاده می‌کردند. ادیسون می‌دانست که استفاده از الکتریسیته بسیار ساده تر و ارزان‌تر خواهد بود. مشکل اینجا بود که کسی نمی‌دانست چگونه باید این کار را انجام دهد.

ادیسون مدت زیادی بر روی ایده‌اش کار کرد. وی بسیاری از چیزها را مورد آزمایش قرار داد که هیچ کدام عمل نمی‌کردند، اما هیچ گاه مأیوس نشد و کارش را قطع نکرد؛ او به تلاش خود ادامه داد، تا روزی که توانست آنچه را می‌خواست، به دست آورد. امروز، شما به سادگی می‌توانید با فشار دادن کلیدی، هر زمان نور و روشنایی را داشته باشید.

در سال 1882 ادیسون اولین نیروگاه برق را در نیویورک ایجاد کرد که به 85 مشتری برق می فروخت و توانایی روشن کردن 5000 لامپ را دارا بود. وی همچنین دوربین متحرک را اختراع کرد. بسیاری از ماشین‌های الکتریکی که امروزه در خانه‌ها یا مدارس مورد استفاده قرار می‌گیرد، از ایده‌ها و نظریات ادیسون نشأت گرفته‌اند.

اختراع کردن بهترین چیزی بود که ادیسون به آن علاقه داشت. او ابتدا می‌اندیشید که اشیاء پیرامونش چگونه کار می‌کنند، سپس فکر می کرد که چگونه می‌تواند کاری کند که آن‌ها بهتر عمل کنند؛ که به آن الهام می گویند.

اما قسمت مشکل کار اینجا بود که ادیسون باید ایده‌هایش را در عمل پیاده می کرد. او انواع چیزها را استفاده می کرد تا در نهایت، آن چه را که دقیقاً می‌خواست، پیدا کند. خود او آن را سخت کارکردن و ناامید نشدن می‌دانست. او می‌گفت:

«اختراع یک درصد الهام گرفتن و 99 درصد پشتکار و جدیت است».

ادیسون در اول فوریه 1893، کار ساختمان «به لک ماریا» نخستین استودیوی تصاویر متحرک را در «وست اورنج» نیوجرسی به پایان برد. او کوشید تا اختراع دوربین فیلمبرداری را به خود اختصاص داده و حق استفاده انحصاری از آن را به دست آورد، اما در روز 10 مارس 1902، ادعای او در یک دادگاه استیناف ایالات متحده رد شد. وی در سال 1894، تحقیقاتی را در زمینه ترکیب فیلم و صدا به انجام رساند که سرانجام منجر به اختراع «کینه توفون» گردید. این دستگاه ترکیب ناهماهنگی از کینه توسکوپ و گرامافون استوانه ای بود که با استقبال مردم مواجه نگردید.

ادیسون در روز 6 ژانویه 1931 درخواست نامه ثبت آخرین اختراع خود «وسیله نگهدارنده اشیاء هنگام آبکاری» را به اداره اختراعات فرستاد، اما پیش از دریافت پاسخ خود و در سن 84 سالگی درگذشت.

برگرفته از: دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا

ویرایش توسّط: پورتال فهادان