loading...
مجله اینترنتی فهادان
بازار فهادان
آخرین ارسال های انجمن
سر دبیر بازدید : 402 سه شنبه 1395/04/01 نظرات (0)

ترک کارهای خرافی و من درآوردی
جلسه چهارم از سلسله سخنرانی‌های تفسیری  ماه رمضان استاد قرائتی در حوزه علمیه نواب

به گزارش مجلّه اینترنتی فهادان، خبرنگار روابط‌ عمومی مدرسه علمیه عالی نواب، حجت‌الاسلام والمسلمین محسن قرائتی، رئیس ستاد اقامه نماز کشور در جلسه چهارم سلسله نشست‌های تفسیر قرآن کریم که هر روز در این مدرسه برگزار می‌شود، گفت: گاهی چیزهایی ساخته می‌شود مثل دهه محسنیه که در کتاب خدا و سنت اهل‌بیت علیهم‌السلام نیست و هیچکدام از مراجع این کار را نکرده‌اند، گریه بر حضرت زهرا سلام الله علیها خوب است ولی طرح‌های ما نباید ساختگی باشد.

وی با اشاره به چند مثال در این زمینه، گفت: ریشه ختم سوره انعام از قرآن و روایات معلوم نیست، صلوات قرآنی را هیچ سنّی و هیچ شیعه‌ای نیاورده است، بلند کردن دست‌ها فقط برای یا الله جایز است نه یا حسین و خطاب‌های دیگر، آیه: «أَمَّنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوء» (نمل، 62) فقط آیه‌ای قرآنی است و اگر به‌ عنوان قرآن خوانده شود، خوب است.

ثواب برخی کارهایی که دور از باور عوام است را نقل نکنید!

وی افزود: برخی ثواب‌های خیلی زیاد داریم که شرایط خاصی دارد و فقط در آن شرایط، تعلّق می‌گیرد، زیرا هر عملی در جای خاصی ارزش دارد، اما ثواب‌های زیادی که گاهی برای انجام یک عمل گفته می‌شود ولی باورکردنی نیست، نباید نقل شود؛ درست است که دعاها اثر تربیتی دارد اما نتیجه برخی ثواب‌ها این است که فکر انسان باید بلند باشد ولی نباید انتظار استجابت داشت.

دلیل هر کاری باید از قرآن و سنّت باشد!

بنابراین هر کاری را باید از دلیل آن بپرسیم و اگر از قرآن و حدیث، سند نداشت آن را ترک کنیم، همینطور برخی کارها نیز بی‌ارزش است، مثل: پژوهش‌های اضافی که انجام می‌شود و عمرها را ضایع می‌کند، پس کاری کنیم که اگر انجام ندهیم در قیامت گیر باشیم، سؤالات و درس‌ها نیز باید یا واجب باشد یا مستحب، یا مشکل فرد را حل کند و یا مشکل جامعه را؛ وی تأکید کرد: 22 عمل واجب میلیونی فراموش شده داریم که من نوشتم و خدمت رهبری دادم.

مثنوی کتاب خوبی‌ست امّا حجّت نیست!

وی با اشاره به اینکه کتاب مثنوی نیز برای ما حجت نیست، گفت: اگر چه شخص مهمی آن را نوشته است ولی حرف‌های اشتباهی نیز دارد، مثلاً این حرف که در داستان حضرت موسی علیه‌السلام نقل می‌کند که خداوند به حضرت موسی علی نبیّنا و آله و علیه السلام فرمود: ما درون را بنگریم و حال را و در ادامه فرمود: هر چه می‌خواهد دل تنگت بگو... این حرف ضد قرآن کریم است، حتی اگر از امام صادق علیه‌السلام نیز این حرف نقل شده بود آن را به دیوار می‌زدیم چون خودشان به ما اینگونه یاد داده‌اند.

دلیل ضد قرآنی بودن داستان حضرت موسی (علیه‌السلام) و چوپان:

دلیل ضد قرآن بودن آن، آیه‌ای است که از غضب الهی صحبت کرده و می‌گوید: نزدیک است آسمان بشکافد و زمین شقه‌شقه شود و کوه‌ها تکه‌تکه شود وقتی که برای خدا فرزند قرار می‌دهند: «تَکادُ السَّماواتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَ تَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَ تَخِرُّ الْجِبالُ هَدًّا، أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمنِ وَلَدا» (مریم، 90 و 91)، یعنی اگر کسی فکر کند که خدا جسم است و مایحتاج مادی دارد فکر او به‌قدری مزخرف است که جا دارد زمین و آسمان بشکافد.

وی ادامه داد:

انبیاء نیز آمده‌اند برای اینکه جلوی چرت و پرت را بگیرند و چوپان که چرت بگوید حضرت موسی علیه‌السلام باید به او تذکر دهد و خداوند هم به حضرت موسی علیه‌السلام آفرین بگوید، همچنین اگر این شعر درست باشد مخالف رسالت حوزه‌های علمیه است، زیرا حوزه علمیه می‌گوید: نماز باید با آدابی باشد، اما این شعر مثنوی می‌گوید هر طور که می‌خواهی بخوان؛ اینطور نیست که هر چه دل تنگمان خواست بتوانیم بگوییم، بلکه «بگو»ها و «نگو»های زیادی برای ما معین شده است.

200 راهنمای کار فرهنگی از قرآن کریم

حجت‌الاسلام والمسلمین قرائتی در بخش دیگری از سخنان خود، گفت: رهبری فرمودند: دستگاه‌های فرهنگی کارهای خود را به هم عرضه کنند، سران فرهنگی کشور هر 15 روز یک بار جمع می‌شوند، در آن جلسه 200 اصل از 200 آیه قرآن ارائه کردم با عنوان: قرآن و متولیان فرهنگی که طبق آن کار کنند.

وی با اشاره به چند نمونه از این اصل‌ها، گفت:

از آیه «کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماء» (ابراهیم، 24) می‌فهمیم که برکات کار فرهنگی ثابت و ماندگار است و کار باید ماندگار باشد، کتاب ماندگار خریداری شود و مقاله ماندگار خوانده شود.

از آیه «فَقَدْ لَبِثْتُ فیکُمْ عُمُرا» (یونس، 16) نیز می‌فهمیم که خوش‌ سابقه‌ بودن مسئول فرهنگی اثر دارد، اگر کسی جایگاه اجتماعی ندارد نباید حرف بزرگ‌تر از دهانش بزند.

وی افزود: از آیه «فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْت‏» (هود، 112)، استفاده می‌شود که باید در کار فرهنگی پایدار و مقاوم بود و آن را برای اهداف دیگر عقب نینداخت و اگر برخی بزرگان وصیت می‌کنند که در خانه یا کتابخانه‌شان دفن شوند می‌خواهند بگویند که به پای آنجا مرده‌ام، یعنی باید پای کار ایستاد، یعنی آن قدر تکرار کرد تا به هدف رسید.

همچنین از آیه «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذی خَلَق‏» (علق، 1)، می‌فهمیم که کار فرهنگی باید با نام خدا و برای خدا باشد، الان مشکل دنیا این است که «اقْرَأْ» را از «بِاسْمِ رَبِّکَ» جدا کرده‌اند یعنی سواد هست ولی چون در راه خدا نبوده است نتیجه الهی ندارد، مثل اینکه پیشرفت زیادی در ساخت هواپیما حاصل شده ولی نتیجه آن بمباران کودکان یمنی است.
  • ویرایش اساسی توسّط: مجلّه اینترنتی فهادان

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری