آشنایی با اختلالات جنسی خویشتن‌نمایی Exhibitionism (اکسی هیبی‌‎ تیونیسم)

در این نوع از انحراف پارافیلیا، شخص بیمار، اقدام به نشان دادن آلت تناسلی خود به جنس مخالف بطور ناگهانی می‌کند با این قید که کوششی برای ایجاد تماس بدنی به عمل نمی‌آورد بلکه هدف این است که با نشان دادن آلت تناسلی در طرف مقابل، ایجاد شرمندگی و سراسیمگی کند.

البته این عمل همیشه برای ایجاد سراسیمگی نبوده و گاهی نفس این عمل، برای بیمار، رفتار لذیذی است همچنین اکسی هیبی تیونیسم اختصاص به نشان دادن آلت به جنس مخالف ندارد بلکه در برخی موارد، این عمل، برای نمایش آلت، به جنس موافق صورت می‌گیرد.

در این حالت، فرد بیمار به هیجان و تحریک جنسی دست پیدا می‌کند و به نوعی ارضاء جنسی دست می‌یابد.

این بیماری در زنان به شکل نشان دادن مستقیم آلت دیده نمی‌شود بلکه زن بیمار، اقدام به نشان دادن سایر قسمت‌های تحریک کننده بدن خود می‌کند؛ شیوع این بیماری در مردان، بیشتر است.

عریان سازی یا پوشش‌های نیمه عریان به شکل افراطی از نشانه‌های خفیف این بیماریست.

پیگشیری یا درمان؟!

چنانجه واضح است در اغلب بیماری‌ها آنچه مؤثرتر است پیشگیری است نه درمان؛ اگر برای این نوع انحرافات درمانی هم مؤثر باشد هم زمان‌بر است هم اختصاص به اهل فن دارد و هم اینکه ضمانتی برای پایداری حالت بهبودی وجود ندارد امّا پیشگیری مربوط به رفتار خانواده‌هاست.

چنانچه والدین بتوانند حیاء و عفاف را در سطح خانواده و متقابلاً مسئولان با وضع و اجراء قوانین صحیح، گستره جامعه را پالوده سازند هرگاه فردی به صورت ژنتیکی هم به این عارضه مبتلاء باشد از آن جهت که مجالی برای جولان نمی‌یابد مایه فروکشی و التیام بیماریش خواهد بود.

همچنین باید توجه داشت که عدم نظارت خانواده در سطح خورد و حاکمان در سطح کلان سبب می‌شود این بیماری واگیردار به دیگر افراد جامعه نیز سرایت کند.

درمان:

با این حال، متخصصین، برای درمان این عارضه در صورتی که در روان فرد نهادینه شده باشد روش شرطی‌سازی انزجاری را پیشنهاد می‌کنند بدین صورت که هر بار بلافاصله پس از محرک بیزارکننده‌ و تهوع‌آوری، بیمار را در شرایط ارتکاب خویشتن‌نمایی قرار می‌دهند با این کار، کم‌کم محرّک تقویت کننده و عامِل این رفتار زشت، در بیمار تضعیف می‌شود.

این روش، همیشه نتیجه مطلوب را به همراه نخواهد داشت.