تصویری از رها کردن مرده در دخمه‌ها توسط زرتشتیان

 نمونه‌ای از عکس‌های جلالی از اجساد دخمه، که البته عکس از روی عکس است.

سال‌ها قبل وقتی شاگرد کلاس عکاسی مرحوم «بهمن جلالی» بودم خاطره عکاسی از دخمه یزد را در کلاس برایمان تعریف کرد و عکس‌هایی را که گرفته بود در کلاس نشانمان داد.

جلالی جسارتش را این‌طور تعریف می‌کرد:

«می‌دانستم که زرتشتیان یزد، جسد مردگانشان را دخمه می‌گذارند. در سفری به یزد، تصمیم گرفتم به دخمه بروم و ببینم چطور جایی است و اگر شد چندتا عکس بگیرم.

یک شب این برنامه را عملی کردم. مقداری طناب تهیه کردم و به هر زحمت و مکافاتی بود خودم را به داخل دخمه رساندم. اما آنقدر تاریک بود که ناچار شدم تا صبح بی‌حرکت در گوشه‌ای منتظر روشن شدن هوا بمانم. هوا که کم‌کم روشن شد جسدها را دیدم و  تازه فهمیدم که دست به چه کاری زده‌ام. عکس‌هایم را گرفتم و پس از تاریک شدن هوا از دخمه بیرون آمدم.»

تذکر: استفاده از دخمه  در تهران از اواسط دهه 1310، در کرمان از دهه 1320 و در یزد از دهه 1340 متوقف شد و از آن سال‌ها به بعد زرتشتیان ایران مردگان خود را در آرامگاه دفن می‌کنند.

این هم تصویر هوایی از دخمه صفائیه یزد؛ اثر آلبرت لامورس در بهار 1355 یا 1357

منبع: سایت سفرهای من

تهیه شده توسّط: تارنمای مسعود رضانژاد فهادان