تفسیر موضوعی قرآن

پاسخ : علیکم السلام!
بله، چشم.
به لینک زیر مراجعه کنید. اما اول باید در سایت فهادان، عضو بشید.
http://www.fahadan.org/613

پاسخ : علیکم السلام!
خیلی خیلی تشکر
ظاهراً خیلی به او ارادت دارید؛ رهاش نکنید اما رابطه دوستی و صمیمی را تا زمانی که رفتارش را اصلاح نکرده ولو برای همیشه، ترک کنید.

پاسخ : علیکم السلام!
راهکار اسلام، در مرحله نخست، در امور تربیتی، اجراء اصل تغافل است؛ اصل تغافل، یعنی با وجود مطلع شدن از خطا و عیب دوستمان، طوری وانمود کنیم که انگار هیچ اطلاعی از آن نداریم بلکه به صورت غیر مستقیم و با حفظ حرمت‌ها، سعی کنیم کم‌کم و قطره، قطره، منشأ تغییرات کلی را در وی کلید بزنیم نه اینکه صراحتاً به رخ او بکشیم.
به شهادت تجربه من، شما دیگر نخواهید توانست برای او کاری بکنید إلا اینکه از صمیم قلب برای او و همه کسانی که دچار چنین مشکلاتی هستند دعا کنید و از خدا بخواهید حالا که دست شما در تربیت او کوتاه شده خداوند متعال، زمینه هدایت او را فراهم سازد.
عذرخواهی بابت تأخیری که در پاسخ به سؤال شما به وجود آمد...

اگر سؤالی داشتید با صمیم قلب و تمام وجود استقبال خواهم کرد.

پاسخ : علیکم السلام!
1_ نماز را خط قرمز زندگی، قرار دهید.
2_ تصمیم بگیرید نمازتان را اوّل وقت و لااقل یک وعده را به جماعت بخوانید.
3_ در همان مسجد، سعی کنید یکی، چند نفر دوست خوب پیدا کنید.
4_ بدانید به فرموده حضرت رضا علیه السلام، فرق مسلمان و کافر، در نماز است کافر چون کافر است نماز نمی‌خواند و شما چون مؤمن هستید می‌خوانید. فرق شیطان و مؤمن هم در همین سجده بر خدا در قالب نماز و غیره است. پس بیایید با نماز جماعت و اوّل وقت، شیطان را از خودمان نااُمید کنیم.
موفق باشید.
تشکر از اعتمادتان/ رضانژاد

پاسخ : علیکم السلام!
تشکر از پیامتون؛ به لینک زیر مراجعه کنید.
http://www.fahadan.org/post/324

پاسخ : علیک السلام و رحمة الله و برکاته!
احسنت بر شما؛ فوق العاده بود.


یا صاحب الزمان!
السَّلاَمُ عَلَيْكَ حینَ تَقوُمُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تَقْعُدُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تَقْرَأُ وَتُبَیِّنُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تُصَلّی وَتَقْنُتُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تَرْکَعُ وَتَسْجُدُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ حینَ تُهَلِّلُ وَ تُکَبِّرُ...

پاسخ : علیکم السلام!
عذر می‌خوام دیر شد؛ پاسختون را در ذیل همان نظر درج نمودم؛ امیدوارم برای دوستتون مفید باشه.

پاسخ : علیکم السلام آقا غلام عزیز!
راجع به مطلبی که فرمودید باید عرض کنم کم‌توجهی به نماز (چه به تأخیر در اداء نماز و چه ترک جماعت و اداء نماز به صورت فُرادی و چه خدای ناکرده ترک آن) علاوه بر آنکه یه بیماریست (بیماری معنوی) یک نشانه است مثل عارضه‌یِ تب، که نشان از به هم خوردن سیستم امنیّتی و حمله باکتری به بدن دارد.
اگر بخواهید به طور جامع این مشکل را حل کنید باید آسیب‌شناسی جامعی از این رویداد شوم داشته باشید.
به نظر من، عوامل زیر در این حادثه، نقش مهمی داشته‌اند:
1_ نداشتن دوستان خوب (یا لااقل کم بودن دوستان ارزشی)
2_ بر عکس مورد قبلی، وفور و فراوانی دوستان سست‌عنصر و کم‌اراده (به لحاظ عقیدتی)
3_ مبتلاء گشتن به یک گناه بزرگ مثل ارتباط با جنس مخالف (و لُو به صِرفِ رابطه) یا خدای ناکرده شرب خَمر
4_ بی‌حیایی و از بین رفتن عفّت و شرم، ضربات سختی به روح انسان وارد می‌سازد تا آنجا که ممکن است توفیق نماز را از انسان سلب کند.
5_ عدم شرکت در مجالس وعظ و نصیحت علماء و بزرگان مثل حضرت آیت الله العظمی مظاهری _ آیت الله سید ابوالحسن مهدوی _ آیت الله ناصری _ حجة الإسلام معمار منتظرین (دام ظلّهم)
6_ سعی شود در هر هفته، احادیثی که راجع به نماز در کتب حدیثی موجود است مرور کنید. (کتاب عقاب الأعمال را حتماً تهیه کرده و مطالعه کنید.)
7_ تلاوت قرآن و توسّل به ائمه معصومین علیهم السلام و یاد مرگ، بسیار در جلابخشیدن به قلب و تراوت‌بخشی به آن مؤثر است.
8_ از آنجایی که موسیقی (خصوصاً موسیقی تند)، ریشه‌یِ معنویّت را در قلب انسان، خشک می‌سازد حتی‌المقدور سعی شود از آن اجتناب شود.
و در آخر:
دوست خوبم، کار فرهنگی یعنی توجه دادن دل‌ها به سوی معبود حقیقی که آشکارترین مصداق آن، در وحله‌یِ نخست، توجه خود به نماز و در مرتبه بعد، توجه دادن دیگران به این فریضه‌یِ مهم است.
حضرت رضا علیه السلام فرمودند: فرق میان اسلام و کفر، در نماز است.
موفق باشید/ داداش کوچک شما، مسعود (20 آبان 93)

پاسخ : سلام علیکم!
تشکر از فرصتی که برای پیگیری این مطلب اختصاص دادید.
مطالعه کردم؛ من از نظر آیت الله مکارم (حفظه الله تعالی) اطلاع نداشتم البته ایشان با قطعیّت بیان نکردند فرموده‌اند: فعلاً نظرمان این است.

ولی من کتاب ابوالکلام آزاد را خیلی نمی‌پسندم.
خدا بهتون اجر بده. (در ضمن پاداش شما نزد من محفوظه)