خدمت به خلق خدا، عاملی برای جذب توفیق الهی

يکي از شاگردان مرحوم آخوند همداني به نام آية الله سيد محمد سعيد حبوبی چنين نقل مي‌کند که مرحوم آخوند همداني به زيارت امام حسين عليه السلام مشرّف شده بودند و من هم قصد داشتم به شوق زيارت امام حسين عليه السلام به کربلا مشرّف شوم، تا بالأخره توفيق نصيب شد و توانستم به وسيله يک قايق از کوفه، راهي کربلا شوم.

در بين راه، گروهي از اعراب شيعه که زوّار حضرت ابي عبد الله الحسين عليه السلام بودند، در قايق به ما ملحق شدند و مجبور شديم خيلي نزديک به هم بنشينيم.

در نزديکي من، يک عرب تنومند که لباس و بدني کثيف داشت، نشست. در بين راه به خواب فرو رفت و سنگيني بدن او روي من افتاد و مجبور شدم او و کثيفي بدن او را تحمّل کنم. او خرخر مي‌کرد و آب دهانش به روي من مي‌ريخت، چند مرتبه مي‌خواستم او را بيدار کنم ولي با خود گفتم زائر امام حسين عليه السلام است، نبايد ناراحت شود.

آن وضعيت نفرت آور را تا مقصد تحمّل کردم و آن مرد عرب را از خواب بيدار ننمودم تا به کربلا رسيديم.  
اوّل به زيارت بارگاه مقدّس و مطهّر امام حسين عليه السلام رفتم و بعد هم رفتم خدمت استاد عزيزم. وقتي درب منزل را زدم، مرحوم آخوند همداني خودشان با پاي برهنه به استقبال من آمدند. درب را باز کردند و با خوشحالي فراوان به من فرمودند: آقا سيّد سعيد، شما راه را خيلي خوب پيمودي! مرحبا به شما! و اين در حالي بود که من هنوز حرفي نزده بودم و در مورد اتّفاقي که در راه افتاده بود، صحبتي نکرده بودم.

ايثار، گذشت و خدمت خالصانه به ديگران، باعث شد که آقاي سيد سعيد راه پر فراز و نشيب سير و سلوک را خيلي زود بپيمايد و عارف واصلي همچون استادش نيز به او مرحبا بگويد.

(برگرفته از کتاب سیر و سلوک، منزل اوّل، تألیف حضرت ایت الله العظمی مظاهری)