فرجام جانیان کربلاء + جدول
دهم محرم سال 61 هجری، حادثه عظیم قیام عاشورا، شهادت حسین بن علی علیهالسلام و هفتاد و دو تن از یاران باوفای ایشان رقم خورد. قیامی که حضرت اباعبدالله علیهالسلام برای برپایی و اقامه دین مبین اسلام، همراه خانواده خویش، حج خود را نیمهتمام رها کرد و برای ادای رسالت مهمی به سوی کربلا حرکت کرد.
افراد بسیاری در واقعه عظیم عاشورا به ایفای نقش در جبهه حق و باطل پرداختند. آنهایی که دل در گروی محبوب حقیقی نهاده بودند، در یاری امام زمان خویش بر یکدیگر سبقت گرفته، عاشقانه از حریم ولایت و حرمت فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله دفاع و حمایت کردند.
اما گروهی که فریفته مال و مقام دنیوی شده بودند در جبهه مقابل حق، ایستادند و سرنوشتی ذلتبار را برای خود در دنیا و آخرت رقم زدند.
«تکیه خبر» با استناد به دانشنامه 14 جلدی امام حسین عیله السلام، فهرستی از اصلیترین دشمنان کاروان حسینی علیه السلام و چگونگی مرگ آنان تهیه کرده است که در جدول زیر ارائه میشود:
نام |
نقش وی در کربلا |
سرانجام و چگونگی مرگ |
شمر بن ذیالجوشن |
نقشآفرین اصلی جنایات کربلا، صدور دستور یورش همه جانبه به امام حسین (ع) و یارانش |
دستگیری توسط مختار ثقفی، گردن زدن او و انداختن وی در روغن داغ |
محمد بن اشعث بن قیس |
نقشآفرین و فراهم کننده حوادث روز عاشورا، فرمانده نیرویی بود که مسلم را دستگیر کردند. |
روز عاشورا در پی نفرین امام حسین (ع) عقرب سیاهی او را نیش زد و با خواری تمام مُرد. |
عبید الله بن زیاد |
در حادثه کربلا، همه جنایتها به دستور مستقیم عبیدالله تحقق یافت و بعد از یزید بیشترین نقش را در فاجعه عاشورا داشت. |
چکیدن قطره خونی از سر مبارک امام حسین (ع) بر ران او و باقی ماندن آن زخم تا آخر عمر، جسدش توسط ابراهیم بن مالک اشتر به آتش کشیده شد. |
یزید بن معاویه |
چوب زدن بر دندانهای مبارک امام حسین (ع) |
هنگام رقص و مستی به زمین خورد و مغزش متلاشی شد و صورتش همچون قیر، سیاه شد. |
سنان بن انس |
نقش مؤثری در شهادت اباعبدالله الحسین (ع) داشت. |
زبانش گرفت، عقلش زائل شد و با وضع ناگواری از دنیا رفت. |
عمر بن سعد |
مجرم شماره سوم فاجعه کربلا و فرماندهی عملیات کربلا را بر عهده داشت. |
به دستور مختار ثقفی به قتل رسید و سرش از تن جدا شد. |
حرملة بن کاهل |
پرتاب تیر بر گلوی علیاصغر (ع) |
مختار ثقفی دستور داد تا بدنش را تیرباران کنند. |
حصین بن نُمیر |
فرمانده تیراندازان لشکر عمر بن سعد و تیراندازی به امام حسین (ع) |
ابراهیم بن اشتر جسد او را سوزاند و سرش را برای مختار به کوفه فرستاد، سر او در مکه و مدینه آویزان ماند تا درس عبرتی برای دیگران باشد. |
مالک بن نُسیر کِندی |
فرود آوردن ضربه بر فرق مبارک سیدالشهدا (ع) |
قطع دستانش توسط همسرش و تا آخر عمر فقیر ماند. |
زرعه دامی |
از قاتلان امام (ع) |
هنگام مرگ از گرمای شکم و سردی پشتش صیحه میزد و میگفت به من آب دهید. |
عبدالله بن حَوزه |
تیراندازی به سوی لشکر ابا عبدالله (ع) |
قطع پای راست او توسط مسلم بن عوسجه، اسب با حرکت تند، سر او را به هر سنگ و کلوخی کوبید تا به دوزخ رفت. |
شبث بن ربعی |
با شمشیر به صورت مبارک امام حسین (ع) زد. |
ابراهیم بن مالک اشتر آنقدر رانهایش را برید تا مرد. سپس سرش را جدا و جسدش را سوزاند. |
ابحر بن کعب |
برداشتن مقنعه حضرت زینب (س) و کشیدن گوشواره از گوش ایشان |
ابراهیم بن مالک اشتر، دست و پاهایش را قطع کرد، چشمهایش را از حدقه درآورد. |
شرحبیل |
از پشت بر صورت امام حسین (ع) زد |
مختار او را با آتش سوزاند. |
عمروبن حجاج |
در روز عاشورا آب را بر روی اباعبدالله الحسین (ع) و یارانش بست، امام (ع) را خارج شده از دین نامید و از جمله حاملان سرهای شهداء به کوفه بود. |
به نفرین امام حسین(ع) گرفتار و از شدت تشنگی در بیابان هلاک شد. |
احبش بن مرثد(اخنس) |
با اسب بر بدن مبارک امام حسین (ع) تاخت و عمامه حضرت را به غارت برد |
پس از واقعه عاشورا وقتی در صحنه جنگ ایستاده بود، تیری از کمان، رها و به قلبش اصابت کرد و مرد. |
عبدالله بن ابی حُصین |
آب را بر سیدالشهداء (ع) بست و با بیشرمی به امام گفت: ای حسین! به خدا سوگند، جرعهای از آب نخواهی چشید تا از تشنگی بمیری |
به نفرین امام حسین (ع) مبتلا و به بیماری استسقاء گرفتار شد، هرچه آب مینوشید تشنگیاش برطرف نمیشد تا اینکه هلاک شد. |
بَجدل بن سُلیم |
انگشت مبارک امام(ع) را برای در آوردن انگشتر برید. |
مختار او را دستگیر، دست و پاهایش را برید آنقدر در خون غلتید تا هلاک شد. |
اسحاق بن حَیوه حضرمی |
داوطلبانه بر پیکر امام حسین (ع) تاخت و پیراهن حضرت را به غارت برد |
با پوشیدن پیراهن اباعبدالله (ع) به مرض پیسی مبتلا شد و موهایش ریخت، توسط مختار دستگیر شد و دستور داد بر بدنش تاختند تا به هلاکت رسید. |