بیوگرافی دکتر جیوانجی جمشیدجی مودی
جیوانجی جمشیدجی مودی، در سال ۱۸۵۴ میلادی در هند زاده و در سال 1933 میلادی از دنیا رفت. او یگانه فرزند یک موبد زرتشتی بود که پدرش به عنوان نخستین رئیس موبدان زرتشتی یا روحانیان پارسی هند در آتشکده در جنوب بمبئی خدمت میکرد.
آموزش مقدماتی روحانیت زرتشتگری را، مودی در سن ۱۱ سالگی آغاز کرد و در سال ۱۸٧۱ میلادی، تحصیلات ثانوی خود را ادامه داد و در همین سال، جانشین پدر در مقام موبد موبدان در آتشکده جنوب هند شد و این سِمَت را تا سال ۱۹۱٠ میلادی بهعهده داشت. |
دکتر مودی مسافرتهایی در باب امور زرتشیان انجام داد از جمله به ایران، سفر کرد که گزارشی از این سفر را در سال ۱۹۲۵ به زبان گجراتی به چاپ رساند.
وی در مسافرت خویش به ایران و آذربایجان و رضائیه، روستایی به نام آموی را دیدن کرده که ادعا میشود همان آموئی رساله پهلوی شتروئیهای ایران (شهرستانهای ایران) است.
دیدن این روستا موجب میشود درباره زادبوم زرتشت، بر اساس روایات پهلوی، حول نظر برخی از خاورشناسان غربی و منابع دوره اسلامی به پژوهش بپردازد.
تلاش او در این پژوهش این بود که به پیروی از روایات سنتی عهد ساسانی، زادگاه زرتشت را در آذربایجان ایران به اثبات برساند.
افزون بر تحقیق، دکتر مودی سازماندهی جامعه پارسیان در هند را نیز برعهده داشت. در سال ۱۸۹۳ عنوان «شمسالعلماء» توسط دولت بریتانیا به او اعطا نمود.
جیوانجی جمشیدجی مودی، بیش از ۷۰ عنوان کتاب و ۱۲۰ عنوان مقاله تحقیقی درباره تاریخ دین زرتشت به رشته تحریر در آورد که مجموعه آثار وی به چاپ رسیده است.
به قلم: مهدیزاده کابلی
مسعود رضانژاد فهادان مینویسد:
چنانچه دانستید پدر دکتر جیوانجی جمشیدجی مودی (JIVANJI JAMSHEDJI) رئیس موبدان زرتشتی در آتشکده جنوب بمبئی بود همچنین خود وی نیز در سال 1981 از هفده سالگی به مدت سی و نه سال متمادی در سِمَت رئیس موبدان زرتشتی، جانشین پدر شد.
دکتر جیوانجی مودی که در سال 1893 در سن سی و نه سالگی عنوان شمس العلماء را کسب نمود[1] دارای آثار تحقیقی زیادی در دین زرتشت است که آثار منتشر شده وی به عدد یکصد و نود رسیده است.
دکتر جیوانجی جمشیدجی مودی در سن پنجاه و پنج سالگی کتابی به نام: "سد در نثر" تألیف کرد. سد در نثر یا صد در نثر کتابی است در حدود ۱۴۰۰۰ واژه در آموزهها و آیینها و شایست و ناشایست دین زرتشتی و برخی باورهای مردمی که ریشه در باورهای دینی دارد.
سنگسار نوجوانان پسر و دختر 14 ساله به خاطر نبستن شال در آئین زرتشت
تصریح رئیس موبدان زرتشت جنوب بمبئی و صاحب کتاب "سد در نثر" بر سنگسار کردن نوجوانان زرتشتیمذهب که در سن سیزده سال و نه ماهگی (چهارده سال با احتساب دوران حمل) از بستن شال مخصوصی که به آن کُستی گفته میشود خودداری کنند! مدرک و توضیح مطلب را در ادامه دنبال کنید:
وی در فصل چهل و ششم این کتاب در باب مجازات شخص پانزده سالهای که کُستی نبندد مینویسد:
«1. اینکه چون مردم، چهارده ساله باشند کُشتی (=کُستی) بر باید بستن چه دستوران گفتهاند که: آن نه ماه که در شکم مادر بودهاند هم اندر حساب باید گرفتن.
۲. چه در دین ما کاری بهتر از کُشتی داشتن نیست بر مرد و زن فریزوانست و به روزگار پیشین اگر کسی پانزده ساله تمام شدی و کُشتی نداشتی او را به سنگسار کردندی که نان و آب بر وی حرامست.»
توضیح اینکه زرتشتیان، فرزندان خود را در سن چهارده سالگی، طی مراسم مخصوصی که به آن سدرهپوشی گفته میشود بر تن فرزند نوجوان چهارده ساله خود کُستی یا کُشتی میبندند؛ کُستی یا کُشتی بستن به معنای بستن شالی مخصوص است.
این مراسم هم اینک نیز در میان زرتشتیان، متداول میباشد؛ جهت مشاهده تصاویر این مراسم در ایران و هند کافیست عبارت: "سدره پوشی" یا "کُستی بستن" را در اینترنت، جستجو کنید.
1_ Michael Stausberg: The title Shams-ul-Ulama was conferred on him by the British Government in 1893.
دانلود کتاب سد در نثر (PDF عالی)
10 اسفند 1395 - مسعود رضانژاد فهادان