بگوئیم: دستورالعمل؛ نگوئیم: علم
در حیطه علوم اخلاقی، اگر به جای علم اخلاق، بگوئیم: دستورالعملهای اخلاقی، تأثیر عملی و کاربردی بیشتری خواهد داشت؛ ضمیر ناخودآگاه، پیام الفاظ را گرفته و از آن تأثیر میپذیرد.
توضیح آنکه علم، ذاتاٌ دارای ارزش است چه به عمل منجر بشود چه نه؛ ولی دستورالعمل، از آنجا که دستورِ عمل است دارای ارزش ذاتی نبوده و مادامی که به عمل نینجامد فضیلتی ندارد.
مسعود رضانژاد فهادان - 27 تیر 96