11_ روش بیان معایب و محاسن زیردستان

روش بیان معایب و محاسن زیردستان

رعایت این توصیه بسیار مهم است. چه بسا جلساتی که شاهد تذکر و تندی یک فرمانده مافوق با یک فرمانده مادون دیگر بوده ام، در حالی که در جمع از او تعریف و تمجید را می شنیدیم.اولین دفعه نیزی چنین روش و برخورد را از حسن شفیع زاده در مورد خود دیدم،

سال 62 که فرمانده توپخانه قرارگاه حمزه در ارومیه بودم؛ ایشان برای بازدید به گروه 40 رسالت آمد. به علت نداشتن نیرو و محل نگهداری مناسب، بعضی اقلام لجستیکی آسیب دیده بود. در تنهائی تذکرات تندی داد که در ذهن خود گفتم: «دیگر کارم تمام است من با این ضعف‌ها به درد فرماندهی نمی‌خورم.»

ساعتی بعد در شورای مسئولین، ابتدا ضمن تذکر و اشاره کلی به اشکالاتی که دیده بود، حدود 10 دقیقه از سوابق و موفقیت‌های گذشته من در توپخانه و جنگ در جمع، تعریف کرد و خواستار جدیّت در رفع اشکالات شد. این دو برخورد در خفاء و جمع، تاثیر عجیب و ماندگاری در دل و عمل من تا به امروز گذاشته است.

بخش عمده‌ای از موفقیت‌های سازمانی و شخصی خود را مرهون تربیت دو شهید بزرگوار یعنی علیرضا ناهیدی، اولین و حسن شفیع‌زاده، دومین فرمانده‌ام در جنگ می‌دانم.

از فرماندهان دیگری چون احمد متوسلیان، حسن مقدم، حسن باقری، حاج همت، آقا رحیم، صیاد شیرازی، آقا محسن، مصطفی ایزدی و ده‌ها عزیز دیگر نیز درس‌هایی فرا گرفته‌ام که در واقع این نوشتار، پس‌دادن آن درس‌هاست.

همیشه معایب زیر دستان خود را در حداقل ضرورت و در تنهایی و صریح به آن‌ها بگویید، اما محاسن و موفقیت‌ها را در جمع و مکرّر بگویید.

نویسنده: غلام رضا یزدانی