تولد دوست پسر من.. (استادم..)

نوشته‌ای از آقای ابوالفضل معظمی در شب تولد من

(مسعود رضانژاد فهادان)

دیروز حال اینترنت بازی نداشتم..

ولی امروز که اومدم تو سایت .. دیدم انگار فقط من از قافله عقب موندم..

تولد استادم رو همه تبریک گفتن به جز من..

به همین دلیل میخوام یه جشن تولد حسابی براش بگیرم..

دوستانی که موافقند تشریف بیارن مهمونی..

خوب شروع میکنیم..

اول باید استاد جونیه شمعها رو فوت کنه..

همه.. تولد تولد تولدت مبارک.. بلند تر.. بیا شمعهارو فوت کن تا صد سال زنده باشی...

ای بابا.. این که شمع نداره..

اشکالی نداره..

دوستان بفرمایید کیک...

شیکموها مواظب سلامتیشون باشن..

مخصوصا اون دوستی که توی سایت تابلو برامون جک ساخته..  (م ن) .. خیلی مراقبش باشین.. ممکنه به کیک حمله کنه..

این کیک رو این شکلی سفارش دادم تا اونایی که زیاد اهل درس نیستند کتاب به دهنشون خوشمزه بیاد و بیشتر درس بخونن..

آقایون نوبت کادو هاست...

یکی یکی بیارین تا بازشون کنم..

کادو هایی مثه جوراب .. لباس زیر.. لوازم کریستال و از این جور چیزا که به درد استاد نمیخوره مرجوعی میشه..

گفته باشم..

پول نقد اگه باشه مال من میشه.. بالاخره یکی باید پول این کیک رو حساب کنه..

.....................................

دوستان خوش اومدین.. تبریک یادتون نره..

..................................

حالا نوبت کادوی خودمه که تقدیم کنم..

تورا به جای همه ی روزگارانی که نمی زیسته ام دوست می دارم..

تو را به جای همه ی کسانی که نمی شناخته ام دوست می دارم..

تو را به جای همه ی کسانی که دوست نداشته ام دوست می دارم..

برای اشکی که خشک شد و هیچ وقت نریخت..

لبخندی که محو شد و هیچ وقت نشکفت..

تو را برای دوست داشتن دوست می دارم...

از پنجره ی مهربانی به دنیا نگاه کنید...