سرچشمه محبت کجاست؟

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدّاً (مريم/96)

خدای رحمان کسانی را که ايمان آورده اند و کارهای شايسته کرده اند؛ محبوب همه می گرداند.

و خداوند اينچنين وعده داد:

وقتی خداوند متعال اينچنين وعده می دهد كه كسانی كه ايمان داشته باشند و كارهای شايسته انجام بدهند محبت آنها را به زودی در قلوب ديگران قرار می دهم؛ چرا؟!

√ چرا ريا كنم؟
√ چرا مكر كنم؟
√ چرا اضطراب داشته باشم؟
√ چرا اطمينان نداشته باشم؟
√ چرا غصّه بخورم؟
√ چرا تقلّای بيهوده؟
√ چرا ترك نهی از منكر با اين توجيه كه مبادا محبوبيّتم پايمال شود؟
√ چرا نگران از خنّاسی ديگران باشيم؟

و ما خدايی داريم كه وعده داده است:

به مؤمنينی كه اعمال صالح داشته باشند وعده داده است كه ....

«مورد لطف و محبّت ديگران باشند»

ديگر با اين وعده الهی برای جلب قلوب ديگران نياز به چيزی نداريم مگر ايمان و عمل شايسته!

مسعود رضانژاد فهادان