دوستی به رسم آب خوردن اشتران

دوستی به رسم آب خوردن اشتران

حضرت اميرالمؤمنين علي _{عليه السلام} می‌فرمايند:

مَنْ يَزُرْ غِبّاً يَزْدَدْ حُبّاً.¹

يعني ... 

هر کس گاه به گاه و نه هر روز به ملاقات برادرش برود محبّتشان به هم زياد می‌شود. 

کلمه غَّب در اصل لغت به معنای یک روز در میان برای انجام کاری حاضر شدن است مثلاً عرب می‌گوید: غَبَّتِ الإبِلُ غَبّاً که مراد، یک روز در میان حاضر شدن شتران بر سر چشمه برای نوشیدن آب است.²

در اغلب موارد، اگر بتوانیم روابطمان را مدیریت کرده و خود را در دسترس دائم قرار ندهیم آن وقت است که جای خالی نبودن‌های گاه به گاه، ارزش بودن‌هایمان را پر رنگ‌تر و ملموس‌تر خواهد کرد.

تعمیم حدیث:

جالب اینکه مفهوم این حدیث پر مغز، اختصاص به مورد ذکر شده نداشته بلکه تمام بهره‌جویی‌های انسان را در بر می‌گیرد مثلاً کسی که برای مدتی هر روز از غذای مورد علاقه‌اش بخورد چیزی نمی‌گذرد که میلش به آن غذا، کم شده و حتی ممکن است دلزده هم بشود برای همین شاید بتوان با قاطعیّت فریاد زد که: لذّت در گاهی داشتن و گاهی نداشتن و در گاهی توانستن و گاهی نتوانستن است.

پانوشت:

1_ بحار الأنوار، جلد 51 صفحه 251

2_ فرهنگ دهخدا، تحت واژه غب

منبع: تارنمای مسعود رضانژاد فهادان