درمان تنبلی

درمان تنبلی

گفتيم که براساس فرمايشات معصومين عليهم السلام آثار مخرب تنبلي تنها به امور دنيايي و مادي ما آسيب نمي زند آن که در اشتغال و تحصيل و کارهاي روزمره خود تنبلي مي کند، غالبا در امور معنوي همچون نماز اول وقت، نيکي و محبت به والدين و... سستي مي کند. اگر مي خواهيم اين ويژگي منفي بعدها موجب حسرت و پشيماني ما نشود، بايد براي درمان تنبلي هر چه زودتر اقدام کنيم.

۱ -از کم شروع کنيد. ما معمولا پس از مدتي تنبلي و به تاخير انداختن کارها، مي خواهيم با يک برنامه ريزي سخت و سنگين، تمام عقب ماندگي ها را جبران کنيم. روشن است که پس از مدتي، قادر به ادامه نيستيم و آن را رها مي کنيم. در حقيقت يک برنامه سنگين و رها کردن آن بيش از پيش اراده  ما را تخريب مي کند.کليد طلايي پشتکار آن است که از کم شروع کنيم. مثلا به جاي اين که يک دفعه غيرتي شويم و بگوييم از فردا روزي يک ساعت ورزش مي کنيم، بگوييم فعلا روزي پنج دقيقه کافي است. آن قدر کار را سبک بگيريد که مطمئن به انجام آن باشيد .

۲ -کار را به اجزا تقسيم کنيد. اگر کاري پرحجم و سنگين است آن را به چند يا چندين قسمت تقسيم کنيد و هر روز يک قسمت آن را انجام دهيد. به اين شکل شما کاري را که شش ماه است به تاخير مي اندازيد در عرض شش روز انجام مي دهيد. اشکال کار اين است که ما يا تنبلي مي کنيم و يا مي خواهيم در يک روز کار را يکسره و تمام کنيم.

۳ -کل کار را نگاه نکنيد. وقتي تصميم گرفتيد بخش کوچکي از يک کار را شروع کنيد، ديگر به طول مسير و حجم کلي کار نگاه نکنيد.اگر قرار است مطالعه کنيد همين دو صفحه امروز را بخوانيد و ديگر نگاه نکنيد که تا آخر کتاب چقدر باقي مانده است. يادتان باشد کساني از کوه بيشتر بالا مي روند که به فاصله تا قله کمتر نگاه مي کنند.

۴ -با ديگران قرار بگذاريد. قول و قرارهاي گروهي، يک تدبير عالي براي درمان تنبلي است، مثلا براي ورزش يا تشرف به حرم با دوستتان قرار بگذاريد. وقتي بدانيد کسي الان منتظر شماست بلند مي شويد و اقدام مي کنيد.

۵ -به خود تلقين کنيد که بااراده ايد.هرگز به خود برچسب بي ارادگي و کم حوصلگي نزنيد. بلکه مدام به خود تلقين کنيد من فردي مصمم، بااراده و پشتکار هستم و اراده و تلاش من به لطف الهي هر روز بيشتر و بيشتر مي شود.

نوشته: استاد حورائی