رحلت یا شهادت؟!

در حديث صحيحي از امام باقر علیه السلام آمده است:

آن زن يهودي که گوشت گوسفند را براي مسموم کردن پيامبر با سم آغشته کرده بود، نزد پيامبر آورده، پيامبر به او فرمودند: چه عاملي تو را بر اين کار واداشت؟ آن زن گفت: در دل خودم گفتم: اگر اين شخص، پيامبر باشد اين سم به او ضرر نمي‌زند و اگر پادشاه باشد مردم را از دست او راحت کرده‌ام. پيامبر از اين زن، چشم‌پوشي کرد.

(اصول کافي، کتاب الايمان و الکفر ج3 باب العفو، حديث 9)

در كتب تاريخی نقل شده است كه:

يهوديان چندين مرتبه تصميم گرفتند كه پيامبر اكرم صلوات الله علیه و آله را به شهادت برسانند ولی هر مرتبه آن حضرت، توسط جبرئيل از اين توطئه آگاه مي‌شد و يهوديان به مقصود خود نمي‌رسيدند و در پايان جنگ خيبر نيز گروهي از بزرگان قوم يهود، زينب دختر حارث را كه از اشراف يهود بود و پدر خود، حارث و برادر خود، مرحب و شوهر خود، سلام بن‌مشكم را از دست داده بود، تحريك كردند تا شايد به مقصود خود كه نابودي رسول خدا صلوات الله علیه و آله و در نتيجه نابودي دين تازه تأسيس اسلام بود، نايل شوند، ولي اگر چه اين عمل نيز به شهادت آني و فوري آن حضرت منجر نشد ولي باعث مسموميت آن حضرت شد و در نهايت در زمان نسبتاً طولانی به شهادت آن حضرت انجاميد.

مرحوم حاج شيخ عباس قمى رحمة الله علیه بعد از آن كه كيفيت رحلت آن حضرت را از شيخ مفيد و طبرسى نقل مى‏‌كند، در پايان همان باب، احاديثى را كه ناظر به شهادت آن حضرت است آورده و مى‏‌گويد:

«در احاديث معتبره وارد شده است كه آن حضرت به شهادت از دنيا رفت».

اين روايات ناظر بر اين است كه اثر سم‏ موجبات شهادت و رحلت آن حضرت را فراهم كرده است، يعنى رحلت آن حضرت مستند به همان مسموميت‏ است. در نتيجه قول مشهور كه پيامبر اسلام صلوات الله علیه و آله در سال دهم هجرت در اواخر عمر خود در اثر بيمارى رحلت فرمودند منافاتى با قول شهادت حضرت ندارد زيرا ممكن است بيمارى حضرت در اثر همان زهر باشد چنان که از روايت مذكور نيز فهميده مى‏‌شود.

مورّخان و محدّثان شيعه نيز بيشتر به اين سمت رفته‌اند كه علت مرگ رسول خدا صلی الله علیه و آله همان گوشت مسمومي بوده است كه «زينب دختر حارث» به آن حضرت خورانيده بود.

در كتاب «فروغ ابديت» نیز بعد از نقل اين واقعه در پاورقي آمده است:

«معروف اين است كه پيامبر در كسالت وفات خود مي فرمود: اين بيماري از آثار غذاي مسمومي است كه آن زن يهودي پس از فتح خیبر براي من آورد. زيرا اگر چه پيامبر صلوات الله علیه و آله اولين لقمه را بيرون انداخت ولي آن زهر خطرناك با آب دهان پيامبر صلوات الله علیه و آله كمي مخلوط شد و روي دستگاه‌هاي بدن آن حضرت اثر خود را گذاشت.»

(سبحاني، جعفر، فروغ ابديت، قم، دفتر تبليغات اسلامي، ج2، ص664)

مرحوم شيخ طوسي در كتاب تهذيب الأحكام مي‌نويسد:

محمد بن عبد الله صلوات الله علیه و آله در روز دوشنبه 28 صفر سال دهم هجري در حالي از دنيا رفت كه مسموم شده بود.

(تهذيب الأحكام - الشيخ الطوسي - ج6 ـ ص2 )

بنابراین از مجموع آنچه بيان شد به اين نتيجه مي‌رسيم كه وفات پيامبراكرم صلوات الله علیه و آله طبيعي نبوده است و آن حضرت به وسيله سم به شهادت رسيده‌اند، اما از آنجايي كه اين سم در زمان طولانی كار خود را كرده بود و تا حدودي مرگ را طبيعي نشان داده بود، بيشتر مورّخین، كلمه وفات را به جاي شهادت به كار برده‌اند، ولي حق اين است كه كلمه شهادت در مورد ايشان هم به كار گرفته شود.

• منبع: روزنامه کیهان
  
• لایک، فراموش نشود!
• ویرایش مجدّد: پورتال فهادان

• لینک کوتاه این مطلب:

  http://goo.gl/EWH5fd