تنها یا تن‌ها؟! مکاتبه میلاد شمس سولاری با رضانژاد (شماره 1)

سلام استاد جان! خوبین؟
استاد بیابان اصلاً تنها نیست! چرا؟ چون آسمان همه جا پا به پا همراهشه! 
حتی اون بوته خارایی که بعضی وقتا از دید ما بی ارزشن! 
خورشید هم هست با اون گرمای زیباش!!! 
توی شب هم که ماه و ستاره ها تنهاییش رو پرمیکنن!! 
تازه خاک هایی که توی بیابونن هم هست نقش مهمی رو تو بیابان بودن بیابون ایفا میکنن!!!!!!
اما تنهایی آدما:
بعضی وقتا نیازه!
بعضی وقتا هم.....!!!!!

شاد باشین و موفق

هادی (میلاد) شمس

پاســـــخ:
علیکم السلام!
عزیزم با دیگران بودن یک چیزه، برای دیگران بودن چیز دیگر ..!
تا حالا به واژه تـــنها فکر کردی؟
تــــــــن + هــا = تنها
تنها یعنی فقط با تـــن‌ها و جسم‌ها مرتبط باشی بی آنکه این ارتباطات به جان و دل تو سرایت کرده باشه...
آدم‌ها معمولاً تو صف نانوایی تنها هستند با اینکه ممکنه صف نانوایی شلوغ هم باشه چون تو برای هیچ یک از اون‌ها به نانوایی نرفتی اگر این جور شد دیگه فرقی نمی‌کنه که نانوایی خلوت باشه یا شلوغ؛ مهم اینه که تو حتی تو اوج شلوغیش هم تنهایی.......

امکان داره کسی در کلاس چهل نفره نشسته باشه ولی تـــنهای تنها باشه و اون وقتیه که تو برای هیچ یک از اون چهل نفر سر کلاس حاضر نشده باشی اگر این جور شد دیگه فرقی نمی‌کنه که چند نفر سر کلاس باشند چون تو با وجودی که با اون‌ها هستی ولی برای آن‌ها نیستی...

حالا اگر به نظر شما ارتباط آسمان و بیابان از جنس تــــن‌ها باشه حرف من درسته ولی اگر به جـــــان‌ها هم سرایت کرده باشه حرف شما درست‌تره!

راستی یه سؤال»

بیابان تنهاست یا بی کس و کار؟
خیلی وقت‌ها آدم‌ها کس و کار زیادی دارند ولی در عین حال از همه تنهاترند، آدم‌های معروف و مشهور و محبوب غالباً همین جوری هستند گاهی به قدری تـــن‌ها می‌شند که حتی فرصت نمی‌کنند به خودشون سر بزنند.

گاهی تعاملات زیاد باعث میشه دل آدمی بیشتر بگیره چون تـــــــن‌ها، باعث شدند او از جــــــان‌ها غافل بشه ...

مؤیّد باشید.