ابزار نقادی1!

ابزار نقد...

در دنیای امروز که گفتگو و ارتباطات حرف نخست را می زند ارزیابی صحیح گفتگوها و حوادث نقش مهمی در تفهیم و تفهم دارد به عبارتی دیگر حال که در دنیایی واقع شده ایم که ابزارهای ارتباط هم کماً و هم کیفاً رشد نجومی پیدا کرده است اگر خود را به ابزار صحیح فهمیدن و فهماندن مجهز نکنیم نه تنها از این فرصت بهره ای نبرده ایم بلکه دچار مشکلات زیادی هم خواهیم شد.

عواقب مجهز نبودن به این ابزارها:

۱. فریب خوردن؛

۲. فریب دادن؛

۳. خیانت به گوینده؛

۴. گرفتار خطا شدن

در این نوشته قصد اطاله کلام نداریم لذا به اختصار چهار ابزار نقد و ارزیابی محضرتان تقدیم می گردد.
۱. ابزار بیان

۲. مقام بیان

۳. فضای بیان

۴.تقطیع

توضیح هر یک از ابزارها:

I. ابزار بیان

ابزار بیان یعنی واژه را به همان معنایی که در گویش گوینده مدنظر است تفسیر کنیم چه بسا واژه ای در عرف جامعه ای معنایی دارد که در جامعه دیگر معنای متضادی داشته باشد.

مثال»»

پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند: لا تؤووا مندیل الغمر فی البیت فانّه مریض للشیاطین؛ دستمال آلوده را در اطاق و محل زندگی نگذارید زیرا آن جایگاه رشد شیاطین است.[۱]

دو واژه «ابلیس» و «شیطان» در آیات و روایات فراوان به کار رفته، اما همیشه این دو کلمه مترادف و هم‌معنا نیستند آنچه از متون قرآن و حدیث استفاده می‌شود، آن است که هر جا کمله «ابلیس» بکار رفته است، منظور همان ابلیس و شیطان اولیه‌ای است که گردن‌کشی کرد و بر حضرت آدم _{علی نبینا و آله و علیه السلام} سجده نکرد و مطرود درگاه حضرت احدیت گردید.

اما واژه شیطان گاهی از مصدر «شطن» به معنای دور شدن می باشد همچنین به اسبی که از صاحبش نافرمانی می­کند شیطان اطلاق می­شود معنای شیطان طبق این مصدر به ابلیس نزدیک تر است.[۲]

اما گاهی شیطان از مصدر «ش ط أ» به معنای موجوات بسیار ریز می باشد.

ملاحظه نمودید که با در نظر نگرفتن ایزار بیان در این حدیث شریف مراد حضرت رسول _{صلوات الله علیه و آله} به معنای ابلیس معنا شد که با دقت بیشتر و ملاحضه معنای دقیق این واژه، شیطان به معنای موجودات ریزی تفسیر شد که می تواند اشاره به شیطان باشد با این نگاه به یکی از حقانیت های اسلام رهنمون می شویم که اسلام هزار سال قبل از کشف پاستور به تناسب فهم آن زمان به میکروب اشاراتی نموده است.

ادامه دارد»»

«مسعود رضانژاد فهادان» ۴ آذر ۹۰