کلید واژه:

اصل مقاله:

بحث لُغوی: معنای لغت خوف

خوف از خدا، آری امّا حُزن از خدا، نَه:

فقط از خدا:

نترسیدن از غیر خدا دو منشأ دارد:

معنای دیگر حدیث: محبوب خلائق گشتن:

چگونه از غیر خدا نترسیم؟

نتیجه:

بیان شد خوف به معنای احتمال از دست دادن آنچه به جان و دل انسان بسته است می‌باشد. چیزهای زیادی مثل سلامتی و حیات، ثروت و پول، یا جاه و مقام، مادر و پدر، زن و فرزند و هزاران چیز دیگری که اگر کسی آن‌ها را به جان، گره زد احتمال از دست دادن هر یک از آن‌ها برای او دلهره ایجاد می‌کند.

دلهره از دست دادن محبوب، برای انسان‌های تربیت نشده در مکتب وحی، کاملاً امری طبیعی و عادی است این ایراد و اشکال، زمانی غیر عادی جلوه می‌کند که انسان مؤمنی که به قدرت و حکمت و عظمت پروردگار خالق منان، معتقد است و ایمان دارد چنین دلهره و ترسی را در دل خود جا داده باشد بنابراین اگر مؤمنی در ایمانش به خدا، صادق و خود را کاملاً او واگذار کرده باشد مجالی برای جولان ترس از غیر خدا، باقی نخواهد ماند.

پی‌نوشت‌ها:

1. نهج الفصاحة؛ حدیث 201
2. أنّ الأصل الواحد فی هذه المادّة: هو ما یقابل الأمن‏. (التحقیق فى کلمات القرآن الکریم‏، 3/16)
3. الفرق‏ بین‏ الخوف‏ و الحزن‏ أن‏ الخَوْفُ‏ من‏ المتوقع‏ و الحزن‏ على‏ الواقع‏. (مجمع البحرین‏، 5/58)
4. التحقیق فى کلمات القرآن الکریم‏، 3/161
5. «الخوف» من مقام الله، جاء بمعنى الخوف من مواقف یوم القیامة و الحضور أمام الله للحساب، أو أنّها بمعنى الخوف من المقام العلمی للّه و مراقبته المستمرّة لکلّ البشر. (الأمثل فی تفسیر کتاب الله المنزل، 17/418)
6. صفات الشیعة، صفحه 36
7. سوره الرحمن، آیه 46
8. معانی الأخبار، النص، صفحه 261