طلبه خــوب کیــست؟!
جلسه هفتم از سلسله سخنرانی‌های تفسیری  ماه رمضان استاد قرائتی در حوزه علمیه نواب
دسترسی به جلسات قبل و بعد تفسیر استاد قرائتی در حوزه علمیه نوّاب

به گزارش مجلّه اینترنتی فهادان، حجة الإسلام و المسلمین محسن قرائتی، در هفتمین جلسه از جلسات تفسیر قرآن کریم که هر روز در مدرسه عالی نوّاب برگزار می‌شود، گفت:

از همین روز تصمیم بگیرید...

از همین امروز شروع کنید و روزی نیم ‌ساعت قرآن را در کنار درس‌های دیگر مباحثه کنید، یعنی برای کتاب خالق به اندازه کتاب مخلوق ارزش قائل شویم.

وی افزود: روحانی که قرآن بلد باشد مثل نجّاری است که چوب دارد و هر چه به او بگویند می‌تواند درست کند، قرآن مایه کار ما است چون قرآن نور است، روحانی که نور در دست نداشته باشد نمی‌تواند مردم را از تاریکی نجات دهد، بنابراین باید با قرآن انس پیدا کنیم.

حفظ قرآن واجب نیست تدبّر در آن واجب است!

وی تصریح کرد: حفظ قرآن هم نعمتی است که خداوند به برخی داده است ولی واجب نیست و قرآن می‌فرماید: «فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآن‏» (مزمل، 17)، به اندازه‌ای که می‌توانید قرائت کنید، اما مهم‌تر از حفظ و قرائت، تدبّر در قرآن کریم است.

آیه‌ای که کمتر به آن عمل می‌شود؟!

برخی فرازهای آیات را همه مردم عمل می‌کنند مثل آیه «کُلُوا» (بقره، 57)، برخی آیات را فقط امام خمینی رحمة الله علیه عمل کرد، «وَ لایَخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَّ اللَّه‏» (احزاب، 39)، از احدی نترسید، برخی آیات هم مقداری عمل می‌شود، ولی از آیاتی که کمتر عمل می‌شود این است: «خُذِ الْکِتابَ بِقُوَّة» (مریم، 12): کتاب خدا را جدی بگیرید، اما ما گاهی قرآن را هم‌شأن کارهای دیگر قرار می‌دهیم.

وی تأکید کرد: چیزهایی داریم که حسابشان جداست، مثل نماز که خدا حساب آن را از همه اعمال جدا کرده است: «قُلْ إِنَّ صَلاتی‏ وَ نُسُکی‏ وَ مَحْیایَ وَ مَماتی‏ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمین‏» (انعام، 162): نسک یعنی عبادت‌ها که نماز را هم شامل می‌شود ولی خداوند نماز را جدا ذکر می‌کند. حساب قرآن نیز از بقیه کارها جدا است و نباید آن را درس جنبی بدانیم.

دو حرف غلطی که راجع به قرآن در برخی از حوزه‌ها زده می‌شود!

اوّل اینکه قرآن سند قطعی دارد ولی دلالتش ظنی است یعنی یقین نداریم که چه می‌گوید، در صورتی که خود قرآن می‌گوید نور مبین است، آیات متشابه نیز با آیات دیگر روشن می‌شود؛ دوم اینکه می‌گویند فعلاً سراغ تفسیر نروید، درس‌های خودتان را بخوانید تا چند سال، قوی شوید بعد سراغ قرآن بروید.

طلبه خوب کیست؟

روحانی خوب کسی است که هر جای قرآن را باز کند بفهمد چه می‌گوید، بنابراین طلبه باید درس‌های حوزه را بخواند اما منتظر کسی نباشد و خودش برای خود، برنامه قرآنی داشته باشد، هر طلبه لااقل باید سالی یک جزء تفسیر قرآن را ببیند که بعد از سی سال یک دور قرآن را دیده باشد، در آیات قرآن نیز تفکر کنید که ممکن است مسئله جدیدی از آن بیرون بیاورید.

وی افزود: سعی کنید در همین تابستان تفسیر ببینید، اوّل نیز از تفاسیری مثل نور و نمونه شروع کنید که پایه کار و آسان‌تر است سپس برای هر نیتی سراغ تفسیر خاص آن بروید مثلاً برای قرآن با قرآن به تفسیر المیزان مراجعه کنید، البته باید به اساتید در این زمینه فشار آورد که تفسیر بگویند.

اساتید با در نظر داشتن سه نکته در دروس خود از قرآن مثال بزنند!

اوّل اینکه آیه‌ای را انتخاب کند که نکات ادبیاتی آن نیز تفسیر باشد، دوم اینکه غیر از تفسیر تهذیب باشد و اخلاق طلبه قرآنی شود، سوم اینکه تبلیغ نیز باشد و طلبه بتواند از آن در منبرهای خود استفاده کند.

چند بُعدی باشید!

کارهای روحانی باید در همه زندگی چند منظوره باشد، مثلاً هدیه برای خانم را در عید نوروز نگیریم، بلکه روز ولادت حضرت زهراء سلام الله علیها که نزدیک نوروز بود بگیریم که عبادت حساب شود، یا اگر می‌خواهیم چیزی بخریم یا سوغاتی بخریم، مثلاً بچه را به نماز جمعه ببریم و در راه، برای او لباس و چادر و روسری بخریم.

عاقل کیست؟!

خیلی از عمرها به دلیل ننوشتن نکات و درس‌ها ضایع می‌شود و عاقل کسی است که بنویسد، خوش‌خط بنویسد، یادداشت‌ها را تکمیل کند و یادداشت‌ها را در اختیار دیگران نیز بگذارد، بنابراین باید مصداق این آیه باشیم: «قُلْ إِنَّ صَلاتی‏ وَ نُسُکی‏ وَ مَحْیایَ وَ مَماتی‏ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمین‏» (انعام، 162): همه کارمان برای خدا باشد، نشستن، برخاستن، امتحان دادن، درس خواندن و... .

• منبع: سایت حوزه علمیه نوّاب
• با ویرایش کلی مجلّه اینترنتی فهادان